@ GFCMH "I like your hair, and I like your ideas"

Vandaag was de grote dag. Ik ben voor het eerst in mijn leven in het hoofdkantoor van de World Health Organization geweest, voor het eerste Global Forum on Community Mental Health. Dat is trouwens een onafhankelijk Forum, maar de WHO treedt op als sponsor en faciliteerder (ook CBM en Basic Needs doen dat).
We hebben de hele dag vergaderd over geestelijke volksgezondheid. Het was heel erg interessant. Onvergetelijk. We hebben zelfs op het dak gestaan voor een foto. Echt On top of the World (Health Organization) .

Community Mental Health Care betekent: het vormgeven van de-institutionalizering, ofwel het overgaan van klinische psychiatrische ziekenhuizen naar maatschappelijke ondersteuning in de samenleving.

Dat het huidige model van klinische psychiatrie achterhaald is, daar werd niet meer over gediscussieerd. De klinische psychiatrie is een geisoleerde service die zorgt voor onnodige uitsluiting, onbegrip en veel leed (en daar gaat wereldwijd 80 procent van het kapitaal voor GGZ naartoe!).. Er werd zelfs (semi-officieel) opgemerkt dat er in de psychiatrie meer mensenrechtenschendingen plaatsvinden dan op andere gebieden.
Men wil nu af van de hulp die niet helpt. Daarom komt men tot Community Mental Health Care, dat uitgaat van het welzijn van de gehele samenleving. Samengevat: GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG = CULTUUR.
Voordat de klinische psychiatrie uitgevonden werd bestond alle hulp uit maatschappelijke ondersteuning in de samenleving (mn de familie). Ook toen waren er verkeerde opvattingen, maar toch probeerde men vaak zolang mogelijk voor iemand te zorgen. De ervaring heeft geleerd dat de klinische psychiatrie de problemen niet echt opgelost heeft, dus die komt de WHO-evaluatie niet door...

Er is behoefte aan vraaggestuurde hulp, die gebaseerd is op gelijkwaardigheid, respect en vertrouwen. Dat is ook wat de clientenbewegingen, zoals de users en survivors of psychiatry, al eeuwenlang roepen, maar nu vinden deze protesten ook eindelijk gehoor. Heel erg gaaf dus.

Community Mental Health gaat over het welzijn van de hele samenleving, waar dus ook de patienten deel van uitmaken. De afsplitsing van patienten uit de samenleving is passe. Sociale inclusie is de nieuwe trend, en samen zoeken naar een sociale oplossing. Het is daarom erg belangrijk om de samenleving te betrekken bij de geestelijke gezondheidszorg, zodat er overleg en samenwerking mogelijk wordt tussen de verschillende betrokken partijen, met elk hun eigen belangen, om tot een oplossing van het probleem te komen die voor iedereen acceptabel is. Men stapt daarbij meteen af van het biomedische model van de psychiatrie, dat vervangen wordt door een bio-psycho-sociale benadering, waarbij WELZIJN centraal staat. Dat betekent dat menselijke behoeften zoals huisvesting, inkomen, en zingeving aan het bestaan ook meteen een centrale plaats in de zorg moeten krijgen, waardoor GGZ meteen is verworden tot een multidisciplinaire sociale uitdaging. Het is daarbij natuurlijk wel de bedoeling dat de “client” de regie en controle over zijn leven behoudt, want diegene is GELIJKWAARDIG en heeft ook een “wettelijke bevoegdheid tot handelen” (WHO Convention on persons with disabilities). Dus diegene heeft het recht om zijn/haar eigen keuzes te maken.

Om tot een goede Community Mental Health Care te komen is dus een cultuuromslag nodig, waarbij de uitsluiting wordt gestopt. Community Mental Health Care is alleen mogelijk door het BETREKKEN VAN DE SAMENLEVING bij het geestelijk welzijn van de populatie. De patient wordt dus niet meer als een geisoleerd geval gezien, maar als ONDERDEEL VAN DE SAMENLEVING... (symbiose)
Daarvoor is nodig: een nieuwe specialisatie in toewijding en samenwerking, met 1 been in de samenleving en met 1 been in de (nieuwe manier van) zorgverlening. Het uitwisselen van ervaringen, het openstaan voor verschillende ideeen en het geven van feedback (vooral door users) zijn daarin cruciale punten. Het is belangrijk om zicht te krijgen op de problemen die spelen en het ontbreekt nog al te vaak aan inzicht in de problematiek zoals bijv. bij psychose en schizofrenie. Men wenst nu te kijken naar wat WEL helpt, en dwaar de patienten WEL mee geholpen zijn. Dat vereist onderzoek en vooral het uitwisselen van ervaringen, om zo van experience-based practice naar evidence-based practice te schuiven. Zo krijgt men ook meer creatieve ideeen om Community Mental Health Care vorm te geven.
Dat is dus ook onze missie bij de WHO meeting.

Dus GEESTELIJKE GEZONDHEIDSZORG = CULTUUR.
En dat is dus goed nieuws!!!!

Het was echt een hele goede inspirerende meeting, en ik heb meerdere complimenten gehad over mijn bijdragen aan de discussie. (o.a. van een WHO-official: I like your hair and I like your ideas). Dat was echt de opmerking van de dag.