Genomineerd als Board Member voor de WNUSP

17 maart
Vandaag was weer een heel bijzondere en lange dag, vol met informatie en enerverende bijeenkomsten. Ik heb niet zoveel energie om een uitgebreid rapport te schrijven.

In de ochtend werd er een beeld geschetst van de psychiatrie in Afrika, die verschilt van het rijke westen. Daar wist ik al wat meer van sinds de reis door Oost Afrika in 2007, waarbij we psychiatrie, clientenorganisaties en andere opvangplekken van kwetsbare mensen hebben bezocht. De mooiste opmerking was dat Afrika niet dezelfde fout wilde maken als het westen, en daarmee doelden ze op repressieve psychiatrie en het medische model. De problemen in Afrika zijn ook van een andere aard dan in het westen. In Afrika leeft de veelvoorkomende opvatting dat psychische problemen voortkomen uit demonische krachten, en daardoor worden er allerlei ongereguleerde praktijken uitgevoerd door witchdocters en in zogenaamde prayer camps, zo vertelde Dan Taylor van Mindfreedom Ghana. Om deze publieke opinie te veranderen geeft Mindfreedom Ghana voorlichting via workshops aan bijv. journalisten en de overheid. Ook proberen ze de samenleving te beïnvloeden door allerlei activiteiten, zoals protestmarsen, toneelspelen, muziek, posters enz.

John Mc Carthy van Madpride Ireland vertelde dat steun iets anders is dan leiderschap. Een “gekte”is een gave. Gekke mensen brengen vreugde en variatie, en leveren kunst, poezie, literatuur, muziek enz. En als dank worden ze gestraft en afgewezen. Madpride Ireland organiseert daarom Family Fun Days, waarbij men de diversiteit van de mensheid viert, en wel midden in de samenleving. Het doel is een leuke dag voor iedereen, want lachen is o zo belangrijk. Er zijn geen speeches, discussies, activisme of folders, maar alles draait om gezelligheid en vreugde. Je leeft immers elke dag, en een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Onderlinge liefde en respect is waar het om draait, en aan het eind van deze workshop begon iedereen elkaar te knuffelen. Dat was erg mooi.

Julius Kajiira vertelde vervolgens over de clientenparticipatie projecten van Mental Health Uganda, waarbij men vooral inzet op het aanwijzen van probleemgebieden (zoals armoede, schaarse sociale services en spiritueel stigma enz.) Om dit te veranderen wordt er een programma uitgewerkt van User Directed Interventions, waarbij bijvoorbeeld aandacht gevraagd wordt voor het verstrekken van microkrediet voor clienten (die vaak worden uitgesloten en tot de allerarmste mensen behoren). Mental Health Uganda krijgt steun van de Oegandese overheid, maar ook van de Britten, omdat Oeganda een voormalige Engelse kolonie is. De daadkracht en effectiviteit van Mental Health Uganda is iets waar menige organisatie jaloers op is.

Na de lunch gingen we verder met een regionale (continentale) vergaderingen. Er waren 3 groepen: Afrika, Amerika en Europa. In deze groepen werden genomineerden geselecteerd. Wij zaten met ongeveer 10 mensen uit Europa bij elkaar, en we hebben een lange stevige discussie gevoerd over de nominatieprocedure en belangrijke aspecten voor de functie.
Na 2 uur bereikten we een consensus, en na stemming zijn Gabor Gombos (Hongarije) en ik genomineerd als Board Members die Europa vertegenwoordigen bij de WNUSP, en John Mc Carthy (Ierland) en Peter Man (Engeland) zijn Deputies (vervangers als een Board Member niet kan). Ik ben erg vereerd dat ik ben genomineerd om in de top van het wereldnetwerk van clienten (WNUSP) te mogen zitten. Het feit dat ik een vrouw ben, en jong speelde daarbij mede een rol, maar ook mijn activisme was natuurlijk van belang. Donderdag wordt er gestemd over de Board Members, maar aangezien er al verschillende mensen hadden gevraagd of ik me verkiesbaar zou stellen, en er vanuit de Europese delegatie unaniem is besloten dat Gabor en ik verkiesbaar zijn, verwacht ik dat ik het ook zal worden. Het zal wel weer extra werk betekenen, maar dat zal dan wel moeten. Ik zie er het belang van in, en ik vond het een uitdaging. Ik zal dan Board Member blijven tot aan de volgende Global Assembly van de WNUSP, en dat zal ongeveer 4 jaar zijn.
Toevallig is Jan Verhaegh (met wie ik mijn vorige trip naar Afrika heb gemaakt) een Board Member van de ENUSP (Europees netwerk van clienten) en de Europese informatie is daarmee eenvoudig binnen handbereik. Ik zal bij de WNUSP samen met Gabor de Europese situatie vertegenwoordigen. Ik vind het nu al leuk dat ik dus meer samen met Jan zal doen. En ook met Gabor klikt het wel. En ik ben natuurlijk supertrots dat ik uitgekozen ben als genomineerde.

Op het einde van de dag heb ik nog een workshop gevolgd over het CRPD Comite, dat de implementatie van het nieuwe VN-verdrag zal gaan monitoren. Het was een lange enerverende dag. Zometeen ga ik eten en daarna eens zien of ik mijn verslagen eindelijk online kan krijgen. En daarna ge ik relaxen en uitleggen hoe Afrikaanse organisaties een aanvraag kunnen doen bij XminY (een Nederlandse organisatie die ontwikkelingsprojecten steunt).

Ik word Board Member van een wereldwijde clientenorganisatie. Wat een dag!!