aankomst in Oeganda
Door: Jolijn
Blijf op de hoogte en volg Jolijn
08 Januari 2007 | Oeganda, Kampala
De reis is erg goed gegaan en helemaal uitgeput zijn we aangekomen in Kampala, Oeganda. Het is hier fantastisch. Tropisch klimaat (erg lekker na alle regen van NL). Overal staan bananenbomen. Mensen leven hier voornamelijk in wat wij noemen krottenwijken. Aan elkaar gebouwd van alles wat voorhanden is. Maar het ziet er eigenlijk best wel gezellig en gemoedelijk uit. (net als in mijn eigen straattijd toen ik dakloos was). Er wordt zeker geleefd hier. Mensen lopen naar elkaar toe, ook als er geen paden zijn. Echt mooi om te zien.
We zijn met een auto van het vliegveld Entebbe naar Kampala (de hoofdstad van Oeganda) gereden. We slapen bij Veronica in het Comforter's Clubhouse, een zelhulpnetwerk voor vrouwen. Het clubhouse is een mooie villa met een grote tuin. Beduidend luxer dan ik verwacht had. Ik heb mijn eigen kamertje. Alles wordt voor me klaargemaakt door de 4-6 vrouwen die het clubhuis runnen (waaronder 1 canadese vrouw die ook een Mzungu is (een blanke). Erg gezellig!
We hebben gezellig kennisgemaakt en zijn daarna gaan slapen. Ik had inmiddels al ongeveer 2 nachten overgeslagen (mn goodbye-party en de nachtelijke reis), dus ik was ook wel toe aan een dutje.
De grote hoeveelheid kadootjes (voor de vrouwen en kinderen) en pennen/potloden werd heel hartelijk in ontvangst genomen. Het is een heel goed begin van onze reis.
Tot onze grote verbazing aten we vandaag heel uitgebreid: De lunch bestond uit brood met een eitje erbij. En er was speciaal voor ons zelfs voor koffie (met melk en suiker) gezorgd. Het diner was: Cassave, rijst, Banana (not sweet), kip, aardappel, erwtjes en kool en ananas, met als toetje een Sweet banana. Heel erg veel luxe. (want Veronica is van een adellijke familie, vandaar dat zij ook de kans heeft om een vrouwennetwerk op te richten, en zich te wijden aan het PANUSP en TUSPO (organisations of Users and Survivors of psychiatry). Het is heel gaaf hier.
We zitten naast een schooltje waar de schoolmeester ook woont. De kinderen spelen zingend bij ons in de tuin. Het blijft vandaag bij nieuwsgierige blikken tussen de kinderen en ons, en heel veel zwaaien naar elkaar. Heel erg gaaf.
Een uur internetten kost 1 euro of ongeveer 2200 oegandese shillingen. Er rijden hier eigenlijk geen gewone taxis, maar alles gaat op de motorfiets (ook 1 euro). Lekker cool, en zonder helm uiteraard (sorry mam). Het is een hele andere wereld. Ik kan niet wachten om meer te gaan bekijken van deze streek, zoals de supermooie flora en fauna, de vriendelijke en creatieve bevolking, en natuurlijk de psychiatrie. Het is hier super!!!
We zijn met een auto van het vliegveld Entebbe naar Kampala (de hoofdstad van Oeganda) gereden. We slapen bij Veronica in het Comforter's Clubhouse, een zelhulpnetwerk voor vrouwen. Het clubhouse is een mooie villa met een grote tuin. Beduidend luxer dan ik verwacht had. Ik heb mijn eigen kamertje. Alles wordt voor me klaargemaakt door de 4-6 vrouwen die het clubhuis runnen (waaronder 1 canadese vrouw die ook een Mzungu is (een blanke). Erg gezellig!
We hebben gezellig kennisgemaakt en zijn daarna gaan slapen. Ik had inmiddels al ongeveer 2 nachten overgeslagen (mn goodbye-party en de nachtelijke reis), dus ik was ook wel toe aan een dutje.
De grote hoeveelheid kadootjes (voor de vrouwen en kinderen) en pennen/potloden werd heel hartelijk in ontvangst genomen. Het is een heel goed begin van onze reis.
Tot onze grote verbazing aten we vandaag heel uitgebreid: De lunch bestond uit brood met een eitje erbij. En er was speciaal voor ons zelfs voor koffie (met melk en suiker) gezorgd. Het diner was: Cassave, rijst, Banana (not sweet), kip, aardappel, erwtjes en kool en ananas, met als toetje een Sweet banana. Heel erg veel luxe. (want Veronica is van een adellijke familie, vandaar dat zij ook de kans heeft om een vrouwennetwerk op te richten, en zich te wijden aan het PANUSP en TUSPO (organisations of Users and Survivors of psychiatry). Het is heel gaaf hier.
We zitten naast een schooltje waar de schoolmeester ook woont. De kinderen spelen zingend bij ons in de tuin. Het blijft vandaag bij nieuwsgierige blikken tussen de kinderen en ons, en heel veel zwaaien naar elkaar. Heel erg gaaf.
Een uur internetten kost 1 euro of ongeveer 2200 oegandese shillingen. Er rijden hier eigenlijk geen gewone taxis, maar alles gaat op de motorfiets (ook 1 euro). Lekker cool, en zonder helm uiteraard (sorry mam). Het is een hele andere wereld. Ik kan niet wachten om meer te gaan bekijken van deze streek, zoals de supermooie flora en fauna, de vriendelijke en creatieve bevolking, en natuurlijk de psychiatrie. Het is hier super!!!
-
08 Januari 2007 - 17:10
Christien:
geweldig Jolijn, wat je daar allemaal ziet en meemaakt! Fijn dat je een goede start hebt gehad. Ik ben nu al benieuwd naar het volgende bericht!
heel veel liefs...mama -
09 Januari 2007 - 03:46
Mark:
wat een luxe, jammer alleen dat het maar bij een paar mensen blijft die het daar zo goed hebben. ben heel benieuwd. en zonder helm, jolijn foei!
heel veel succes en kom snel weereens kijken. gr mark -
09 Januari 2007 - 10:18
Patricia:
Goed dat je er veilig bent aangekomen..en ik hoop dat je nog veel gaat zien en voelen...wij hebben en een enkeling daar misschien wel luxe..maar zij hebben nog de warmte en intresse en het zorgen voor elkaar wat vele van ons allang vergeten zijn...en het kunnen genieten van kleine dingen...Heb een mooie tijd Jolijn en ik kom je verhalen lezen.. X Miss-p
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
