sightseeing Kampala
Door: Jolijn
Blijf op de hoogte en volg Jolijn
09 Januari 2007 | Oeganda, Kampala
Na een lekker ontbijtje met koffie, 2 kippeneieren, brood en banana zijn we de dag zeer goed begonnen door Veronica de 1000 euro te overhandigen voor de reiskosten voor de delegatie Afrikanen die wij naar het WSF willen halen (Uit Burundi, Rwanda, Uganda, Tanzania en Kenya). Waarschijnlijk reizen we volgende week samen met de mensen uit Rwanda en Burundi (en uiteraard de mensen uit Uganda). Tara uit Canada, die hier vrijwilligster is in een weeshuis, en tevens een opleiding psychologie heeft afgerond, gaat ook mee naar het WSF. Wij zullen dan met recht ook kunnen spreken van een Wereld Social Forum, met vertegenwoordiging uit tenminste 3 continenten. Iets om naar uit te zien.
Vandaag zijn we eerst naar het centrum van Kampala gegaan. Daar was een markt met fruit en thee en andere etenswaren. De aasgieren zaten er letterlijk in de bomen. In de straten van de binnenstad lopen behoorlijk wat ordehandhavers met flinke (jacht)geweren, vooral bij de banken enz. Maar er is niks aan de hand, het is gewoon een soort security. Daarna gingen we met een taxi naar een van de grootse wilde markten van Uganda (een soort beverwijk, maar dan anders, gemaakt van golfplaten en waaibomenhout..). Wij waren de enige mzungus (blanken). Die komen we echt nauwelijks tegen hier. Iedereen reageerde heel enthousiast op mijn gekleurde punkhaar en toen ik spontaan ging dansen met een groepje jonge gasten van daar, stond de hele markt er omheen en iedereen ging door het dolle heen. Kei vet!
We hebben ook het parlementsgebouw nog gezien en het nationale theater. Het is allemaal supergemoedelijk. Maar je moet wel goed uitkijken waar je loopt, want overal zitten gaten in de weg of ontbreken er putdeksels. (brand maar een kaarsje voor ons dat we niet in een diep gat vallen ;)
Daarna zijn we weer naar Veronica's huis gegaan voor een lekkere warme hap (rijst, kip, casava, banana, potatoe) en een middagdutje. Daarna gingen we bij een vriendin/collega van Veronica op bezoek: Henrietta, de counselor van het Comforter's Centre. We hebben erg lang over psychiatrie en aanverwante culturele zaken gepraat. Het individualisme van onze samenleving werd de Afrikanen vooral duidelijk toen we vertelden dat sommige mensen pas na weken gevonden worden als ze zijn overleden. Ook mijn persoonlijke verhaal maakt veel indruk. Henrietta reageerde: die eerste instelling waar jij zat heeft het echt verkeerd aangepakt. We zijn het erovereens dat psychiatrie moet zorgen voor de MENS op een sociale manier, en niet nog meer kapot moet maken. In Afrika gebeurt dat ook wel meer dan bij ons, heb ik het idee. Geld, ofwel armoede, is hier het grootste probleem. Maar morgen zullen we uitvinden hoe de psychiatrie hier is, want dan gaan we naar een Mental Health Organization, een psychiatrische instelling.
Na dit interessante bezoekje zijn we nog naar Lake Victoria gereden, en hebben we een boottochtje van 5 minuten gemaakt. Dat was dus weer een spontane actie en erg leuk met de ondergaande zon. Iedereen kijkt naar ons omdat we blank zijn (ik vind dat niet erg). Weer op de wal hebben we (nog levende) vis gekocht bij een visser die net aankwam met zijn bootje. Straks gaan we die opeten, en grappig genoeg heb ik er helemaal geen wroeging over (ook al leefde de vis nog). Het voelt allemaal heel natuurlijk aan. Het is hier echt gaaf, warm, mooi en SUPERgemoedelijk!!
I love Africa! Straks wil ik hier misschien niet eens meer weg... (geintje) Maar het is nu al een van mijn beste trips ooit :)
Vandaag zijn we eerst naar het centrum van Kampala gegaan. Daar was een markt met fruit en thee en andere etenswaren. De aasgieren zaten er letterlijk in de bomen. In de straten van de binnenstad lopen behoorlijk wat ordehandhavers met flinke (jacht)geweren, vooral bij de banken enz. Maar er is niks aan de hand, het is gewoon een soort security. Daarna gingen we met een taxi naar een van de grootse wilde markten van Uganda (een soort beverwijk, maar dan anders, gemaakt van golfplaten en waaibomenhout..). Wij waren de enige mzungus (blanken). Die komen we echt nauwelijks tegen hier. Iedereen reageerde heel enthousiast op mijn gekleurde punkhaar en toen ik spontaan ging dansen met een groepje jonge gasten van daar, stond de hele markt er omheen en iedereen ging door het dolle heen. Kei vet!
We hebben ook het parlementsgebouw nog gezien en het nationale theater. Het is allemaal supergemoedelijk. Maar je moet wel goed uitkijken waar je loopt, want overal zitten gaten in de weg of ontbreken er putdeksels. (brand maar een kaarsje voor ons dat we niet in een diep gat vallen ;)
Daarna zijn we weer naar Veronica's huis gegaan voor een lekkere warme hap (rijst, kip, casava, banana, potatoe) en een middagdutje. Daarna gingen we bij een vriendin/collega van Veronica op bezoek: Henrietta, de counselor van het Comforter's Centre. We hebben erg lang over psychiatrie en aanverwante culturele zaken gepraat. Het individualisme van onze samenleving werd de Afrikanen vooral duidelijk toen we vertelden dat sommige mensen pas na weken gevonden worden als ze zijn overleden. Ook mijn persoonlijke verhaal maakt veel indruk. Henrietta reageerde: die eerste instelling waar jij zat heeft het echt verkeerd aangepakt. We zijn het erovereens dat psychiatrie moet zorgen voor de MENS op een sociale manier, en niet nog meer kapot moet maken. In Afrika gebeurt dat ook wel meer dan bij ons, heb ik het idee. Geld, ofwel armoede, is hier het grootste probleem. Maar morgen zullen we uitvinden hoe de psychiatrie hier is, want dan gaan we naar een Mental Health Organization, een psychiatrische instelling.
Na dit interessante bezoekje zijn we nog naar Lake Victoria gereden, en hebben we een boottochtje van 5 minuten gemaakt. Dat was dus weer een spontane actie en erg leuk met de ondergaande zon. Iedereen kijkt naar ons omdat we blank zijn (ik vind dat niet erg). Weer op de wal hebben we (nog levende) vis gekocht bij een visser die net aankwam met zijn bootje. Straks gaan we die opeten, en grappig genoeg heb ik er helemaal geen wroeging over (ook al leefde de vis nog). Het voelt allemaal heel natuurlijk aan. Het is hier echt gaaf, warm, mooi en SUPERgemoedelijk!!
I love Africa! Straks wil ik hier misschien niet eens meer weg... (geintje) Maar het is nu al een van mijn beste trips ooit :)
-
09 Januari 2007 - 17:00
Christien:
Wel terug komen hoor!
Het klinkt allemaal geweldig, maar toch....pas goed op jezelf!
liefs..mama -
10 Januari 2007 - 13:49
Moot:
heey jolijntje
zo te horen heb je het goed naar je zin daar, en kijk je je ogen uit je hoofd :P
kwou ff laten weten dat ik vamiddag dit zat te lezen en het aan een online vriend vertelde
dat die gelijk om de site vroeg en waar die kon doneren :D
ok ik ga bootshappen doen,eens kijken of ze nog lekkere vis hebben hier :P
doei doei
-
10 Januari 2007 - 14:12
Martin:
Hee die Lijn...
Hoe smaakt dat nou, nijlbaars? Of zit er toch nog wel andere vis in het Victoriameer...?
Hardstikke blij dat je het al zo naar je zin hebt! Hee je hebt toch wel je danssessie gefilmd.? Haha. Wat vinden ze daar nou het vetste aan je haar, de punk of de reggaekleurtjes? Speaking of.. Draaien ze daar ook veel reggae of heb je staan swingen op echte Afrika-beats? Sorry te veel vragen ben gewoon keibenieuwd.
Hier is het trouwens ook warm. Gisteren was volgens het KNMI de warmste dag in januari ooit gemeten. De krokussen komen ook al boven de grond, de rozen bloeien, er komen rijpe bramen aan de braamstruiken en zelfs de bijen vliegen alweer. Ik zou zeggen neem wat mooie tropische planten mee voor in het gemeenteplantsoen.
Hee geniet ze daaro en leg maar een mooi intercontinentaal netwerk aan! O ja en niet te bruin worden ivm ons vreemdelingenbeleid....
Keep on dancing!
X Martin
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
