1e dag in Nairobi - voor het WSF

Na een hele lange busreis van ruim 12 uur door een prachtig landschap zijn we gisterenavond aangekomen in Nairobi. We slapen in het Shauri Moyo YMCA hostel. Het was wel even schrikken toen we bij binnenkomst een grote kakkerlak en een kleine hagedis in de kamers vonden, maar deze huisdieren hebben de nacht elders doorgebracht. Het enige waar ik last van had was de muggen. Ondanks het muggennet hebben ze me werkelijk geplaagd vannacht, en de DEET-spray had ook voor het eerst geen effect. Ten einde raad heb ik een shaggie gerookt, en dat leek wel iets te helpen. Ik heb het overleefd, met 25 extra muggenbulten, maar ach..

De laatste dagen was het wat lastig om tijd te vinden voor internet, maar nu hebben we een fijn internetcafe gevonden. Hier in Afrika is het echt onbetaalbaar om een internet-aansluiting te hebben. Op zich is dat echt slecht, want communicatie is erg belangrijk en zonder internet kan Afrika de ontwikkelingen in de wereld ZEKER NIET bijbenen en zelfs niet eens volgen.

Vanmorgen hebben we Jan ook weer teruggevonden. Hij is bij het Sociaal Forum over Theologie geweest en hij vertelde iets heel bizars: Hier in Afrika is men ervan overtuigd dat het HIV/AIDS-virus met opzet vanuit het Westen/ de Verenigde Staten naar Afrika is gebracht om de Afrikanen uit te roeien. Van professor tot modale man, iedereen schijnt dit als een feit te zien. De grote vraag is dan: WAAROM men zo denkt.. Een mogelijke verklaring is te vinden in het feit dat het Westen met allerlei halve oplossingen komt, zoals de condoom waarvan men eerst zei dat het beschermde tegen HIV/AIDS, maar achteraf zegt men dan weer van niet. Dat wekt ook geen vertrouwen natuurlijk. Het is een groot probleem.

Verder hebben we ook vreselijke dingen gehoord over Witchdoctors. We hebben een 14-jarig meisje gezien die door een Witchdoctor verkracht was en een baby heeft. Zij is ondergedoken omdat de Witchdoctor haar nog steeds wil 'behandelen'. Ik zal haar ogen nooit vergeten (snik :(
Ook Patricia, een vrouw met een psychiatrische achtergrond en tevens lerares vertelde dat de Witchdoctors er doorgaans een erg vijandige behandeling op nahouden. Zij liet de littekentjes zien op haar hand, gedaan door de Witchdoctor om haar te bevrijden van de Evil Spirits die haar een psychose hadden bezorgd. De verhalen over afgehakte hoofden neem ik nu toch wel iets serieuzer. Ik dacht eerst dat onze zwaar christelijke reisgenoten misschien gewoon bang waren voor zo een ander geloof (hekserij, wat zij satanisten noemen). Maar ik geloof echt dat het echt vreselijk is wat ze aan kunnen richten. Een witchdoctor geeft zichzelf de volledige vrije hand. Bij een kerk is er toch een socialer kader, tijdens de uitdrijvingen wordt er niemand vermoord of verkracht. Een witchdoctor lijkt toch niet gewoon de wijze man van het dorp te zijn...

Ook vertelde Jan dat er op het Theologenforum was gesproken over dat er het afgelopen jaar 11 kinderen waren geofferd door zo'n sekte. Vreselijk..

Patricia vertelde dat ze het heel wat beter vond in het Psychiatrische Ziekenhuis (Butabika) waar ze tijdens haar tweede psychose werd heengebracht door haar familie.

Het grootste probleem qua psychiatrie lijkt hier in Afrika vooral in de maatschappij te zitten: de geestenwereld is hier overal, en het stigma wat patienten hier moeten dragen is vreselijk. Zelfs na een behandeling is de weg terug naar de maatschappij heel erg moeilijk, en Patricia heeft er hard voor moeten vechten om haar baan als lerares te mogen blijven uitoefenen. Ook is ze voorzitter van de PANUSP, en wij zijn erg trots op haar. Het is goed dat zij naar het WSF kan komen om hierover te praten met ons. Bij deze dank ik dus onze sponsors (XminY voor de reiskosten) voor het bieden van deze mogelijkheid.
Een ander probleem in Afrika is dus de bereikbaarheid van de goede zorg in de psychiatrische ziekenhuizen. Ik schat dat er maar 5% van de patienten toegang heeft tot deze zorg.

In Europa zit het grootste probleem mbt psychiatrie vooral in de kwaliteit van de zorg binnen de instellingen. Het stigma is er wel, maar minder ernstig. Veel Europese patienten beamen dat je beter niet naar een Psychiatrisch Ziekenhuis kan gaan, omdat het daar zo liefdeloos is (je bent gewoon een nummer en je mag niet teveel kosten). Dat lijkt hier in Afrika minder een probleem te zijn vanwege de prominente moraal van 'community-life'. Binnen in de psychiatrie is het ook een soort community.

Morgen begint het WSF met een feestelijke opening in Uhuru Park. Ik ben heel erg benieuwd hoe het zal zijn. Ik heb nog wat voorbereidingen te doen voor onze workshop, die op maandag 22 januari 2007 van 2.30 tot 5.00 uur in room 18-1-10 (ground floor) Gate 18 zal plaatsvinden. Ik zal daar nu dus maar weer eens mee verder gaan.
groetjes!!