Door naar Dodoma
Door: Jolijn
Blijf op de hoogte en volg Jolijn
28 Januari 2007 | Tanzania, Dodoma
Onze plannen zijn weer gewijzigd en we zijn nu al in Dodoma aangekomen met de bus (6,5 uur over gedaan). Het zou teveel tijd kosten om te wachten op de vlucht van maandag, want op maandag (morgen dus) worden wij verwacht op Mirembe Hospital, het psychiatrisch ziekenhuis van Dodoma. Dat wordt een hele ervaring die we niet mogen missen.
We gaan wel proberen om met de medische vlucht naar Rwanda te gaan, omdat de weg naar Rwanda echt heel slecht is. We hopen dat het lukt, anders wordt het toch een bus. (Wij dachten dat die niet reed, maar die blijkt er welt e zijn). De weg van vandaag was echt goed, vergelijkbaar met een Nederlandse weg. Het is wel duidelijk dat Dar es Salaam als havenstad van transport afhankelijk is.
Gisterenavond hebben we een heel interessante avond gehad met de Users & Survivors van TUSPO. Ongeveer 10 mensen waren naar het huis van Eliezer gekomen om met ons te praten. De verhalen van de mensen waren erg duidelijk. Velen van hen hadden geen enkele scholing gehad en waren daardoor in verwarring geraakt. Ook complexe families en de vele sterfgevallen die hier doorgaans zijn spelen een grote rol bij het ontwikkelen van psychische klachten hier in Tanzania. Logisch en schrijnend. Ook vrouwen in Afrika hebben het zwaar. Een man trouwt vaak met meerdere vrouwen en de vrouw heeft vaak weinig (of geen) recht van spreken en zij wordt geacht voor het huishouden te zorgen. Deze ondergeschiktheid zit hier eigenlijk in de cultuur. De vrouwen in de dorpjes zijn bovendien vaak alleen op pad om voor brandhout en water te zorgen wat ze extra kwetsbaar maakt. Vanwege de afwezigheid van een systeem (communicatiemiddelen enz.) zijn de vrouwen in de dorpjes eigenlijk helemaal onbeschermd.
De meeste aanwezigen waren bij TUSPO terecht gekomen omdat ze steun zoeken. We hebben geen concrete oplossing kunnen bedenken in een enkele avond tijd, maar toch was het erg interessant om met elkaar te praten en onze gedachten en bezorgdheden uit te wisselen.
Ik merkte wel dat ze onze verhalen niet zo heel goed konden plaatsen. Hun wereld is zoveel kleiner als de onze en beslaat eigenlijk alleen hun leefomgeving. Wij zijn geschoold en hebben toegang tot allerlei informatie over andere dingen dan ons eigen leven. Wij hebben daarom ook de mogelijkheid om een beeld en een mening te vormen over allerlei andere zaken. De meeste mensen hier in Afrika kunnen zich niet voorstellen hoe Europa is, en misschien boeit het ze ook niet… Ik merkte echt dat onze verhalen voor hun een sort abracadabra waren, maar ze snapten wel dat onze levensverhalen niet aangenaam waren, en tot op zekere hoogte leefden ze wel mee, maar ze konden het niet goed plaatsen volgens mij. Helaas moesten we stoppen met de sessie omdat het al laat was. Het was weer een leerzame dag.
PS Ik heb fotoos van het WSF toegevoegd! Vet he ;)
We gaan wel proberen om met de medische vlucht naar Rwanda te gaan, omdat de weg naar Rwanda echt heel slecht is. We hopen dat het lukt, anders wordt het toch een bus. (Wij dachten dat die niet reed, maar die blijkt er welt e zijn). De weg van vandaag was echt goed, vergelijkbaar met een Nederlandse weg. Het is wel duidelijk dat Dar es Salaam als havenstad van transport afhankelijk is.
Gisterenavond hebben we een heel interessante avond gehad met de Users & Survivors van TUSPO. Ongeveer 10 mensen waren naar het huis van Eliezer gekomen om met ons te praten. De verhalen van de mensen waren erg duidelijk. Velen van hen hadden geen enkele scholing gehad en waren daardoor in verwarring geraakt. Ook complexe families en de vele sterfgevallen die hier doorgaans zijn spelen een grote rol bij het ontwikkelen van psychische klachten hier in Tanzania. Logisch en schrijnend. Ook vrouwen in Afrika hebben het zwaar. Een man trouwt vaak met meerdere vrouwen en de vrouw heeft vaak weinig (of geen) recht van spreken en zij wordt geacht voor het huishouden te zorgen. Deze ondergeschiktheid zit hier eigenlijk in de cultuur. De vrouwen in de dorpjes zijn bovendien vaak alleen op pad om voor brandhout en water te zorgen wat ze extra kwetsbaar maakt. Vanwege de afwezigheid van een systeem (communicatiemiddelen enz.) zijn de vrouwen in de dorpjes eigenlijk helemaal onbeschermd.
De meeste aanwezigen waren bij TUSPO terecht gekomen omdat ze steun zoeken. We hebben geen concrete oplossing kunnen bedenken in een enkele avond tijd, maar toch was het erg interessant om met elkaar te praten en onze gedachten en bezorgdheden uit te wisselen.
Ik merkte wel dat ze onze verhalen niet zo heel goed konden plaatsen. Hun wereld is zoveel kleiner als de onze en beslaat eigenlijk alleen hun leefomgeving. Wij zijn geschoold en hebben toegang tot allerlei informatie over andere dingen dan ons eigen leven. Wij hebben daarom ook de mogelijkheid om een beeld en een mening te vormen over allerlei andere zaken. De meeste mensen hier in Afrika kunnen zich niet voorstellen hoe Europa is, en misschien boeit het ze ook niet… Ik merkte echt dat onze verhalen voor hun een sort abracadabra waren, maar ze snapten wel dat onze levensverhalen niet aangenaam waren, en tot op zekere hoogte leefden ze wel mee, maar ze konden het niet goed plaatsen volgens mij. Helaas moesten we stoppen met de sessie omdat het al laat was. Het was weer een leerzame dag.
PS Ik heb fotoos van het WSF toegevoegd! Vet he ;)
-
28 Januari 2007 - 16:34
Christien:
Weer een interessante dag, volop van het land gezien dus, met zo'n busreis.
Leuk dat je zoveel nieuwe contacten legt!
Het zal heel verrijkend zijn allemaal, maar ook heel vermoeiend!
Pas goed op jezelf!
liefs...mama -
29 Januari 2007 - 11:05
Martin:
Hallo hallo
Vette foto's, zeker die met dat grote stadion op de achtergrond.
Wij hebben hier aanstaande donderdag een politiek cafe georganiseerd over het "nieuwe leren". Met sprekers uit het hele land en zelfs het hoofd van de Fontys komt. We verwachten dat het een beetje uit de hand gaat lopen qua aantal bezoekers. In de zaal passen 150 man misschien komen er wel 500.. Dus maar een video huren en buiten een tv neerzetten voor mensen die niet meer in de zaal passen. Hopen dat het droog blijft.
Inmiddels heeft het wijf Verdonk op jeugdzaken besloten dat het aantal clienten per gezinsvoogd drastisch moet worden teruggebracht.(Doet ze nog een keer iets een beetje goed). Eerst van 25 naar 20 en volgend jaar naar 15 clienten per gezinsvoogd. Een klein stapje in de goede richting maar natuurlijk gaan we strijden voor 1 op 1 zorg.
Verder goed nieuws: Afgelopen week hadden we een kennismakingsborrel voor nieuwe Roodleden en de opkomst was zo goed dat er weer een Rood-Eindhoven is opgericht met voor alsnog 14 actievelingen! Wauw!
Nog van harte gefeliciteerd met de verjaardag van jullie mam!
Xxx Martin -
29 Januari 2007 - 15:34
Sabine:
leuk om weer is foto's te zien van de dingen die je gedaan hebt. wel jammer dat die mensen niet goed snappen hoe het er hier in europa aan toe gaat. de wereld tussen afrika en europa is zo groot en wij hebben het als vrouw zo veel beter. dat zou daar ook zo moeten worden.
zou gaaf zijn als dat zou kunnen.
groetjes sabine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
